Kabinet Simons stelt werkgroep in voor luchtvaartproblemen

Het kabinet van president Jennifer Simons heeft een tijdelijke werkgroep geïnstalleerd die de meest urgente knelpunten in de Surinaamse luchtvaartsector moet inventariseren en oplossen. Dat meldt de Communicatie Dienst Suriname (CDS). De installatie vond plaats op woensdag 20 augustus 2025 op het Kabinet van de President.



De werkgroep werkt onbezoldigd en krijgt zes maanden de tijd om zichtbare resultaten te boeken. Volgens de president is een klein maar deskundig team noodzakelijk om de sector opnieuw veilig, economisch levensvatbaar en vrij van internationale sancties te maken. Daarbij benadrukt Simons dat een betrouwbare luchtvaart cruciaal is voor de verdere groei van het toerisme.

De groep bestaat uit vertegenwoordigers van zowel de publieke als de private sector: Anjulio Wolf (consultant), Faizel Baarn, LL.B MICL (Kabinet van de President), Paul Lank, MBA (Kabinet van de President), drs. Damienne Lansdorf (CASAS), drs. Iris Sandel (Ministerie van Financiën & Planning), Timothy Mendonça, MSc (directeur EAG, namens de private sector) en Ranu Mathura, LL.M (lucht- en ruimtevaartjurist).

De opdracht is breed, maar met duidelijke prioriteiten: het opstellen van een uitvoeringsschema met meetbare indicatoren; dagelijks rapporteren aan de president; betere coördinatie tussen ministeries en toezichthouders; versnellen van besluitvorming; het waarborgen van transparantie bij de inzet van IDB-gelden; het naleven van ICAO-standaarden; en het begeleiden van maatregelen die moeten leiden tot verwijdering van Suriname van de EU Air Safety List.

Het kabinet erkent dat de huidige Europese sancties het meest urgente probleem vormen. Daarom krijgen snel uitvoerbare maatregelen voorrang, terwijl langdurige trajecten – zoals training van personeel en capaciteitsopbouw – in de komende zes maanden in elk geval moeten worden opgestart.

Voor het wegwerken van de knelpunten wordt een budget van USD 2–3 miljoen geraamd. De Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank (IDB) heeft middelen beschikbaar voor luchtvaartverbeteringen, maar de werkgroep moet in overleg met de bank bepalen hoe deze gelden effectief kunnen worden ingezet.

President Simons benadrukt dat de werkgroep niet zelf uitvoerend optreedt, maar fungeert als regisseur: de voortgang bewaken, obstakels wegnemen en zorgen dat besluiten tijdig vallen bij de verantwoordelijke instanties. Binnen een week verwacht zij een eerste actielijst met prioriteiten en deadlines. “Elke dag moet er vooruitgang zijn,” aldus de president, die het publiek om geduld vraagt maar tegelijkertijd concrete resultaten verlangt.


  1. Politieke timing en geloofwaardigheid

    • De instelling van de werkgroep komt op een moment dat Suriname zwaar onder druk staat door internationale luchtvaartbeperkingen, met name de plaatsing op de EU Air Safety List. Voor reizigers en de toerismesector heeft dit directe negatieve gevolgen.

    • De vraag is of de installatie van nóg een commissie niet te laat komt. Er zijn de afgelopen jaren meerdere plannen en adviezen geweest voor de luchtvaartsector die weinig tastbaar resultaat hebben opgeleverd. Dit kan wantrouwen wekken bij zowel de bevolking als internationale partners.

  2. Onbezoldigd maar politiek beladen

    • Het feit dat de werkgroep onbezoldigd werkt, klinkt sympathiek, maar kan de continuïteit en professionaliteit onder druk zetten. Zeker omdat het gaat om hooggespecialiseerde expertise in luchtvaartveiligheid en regelgeving. De vraag rijst of er voldoende middelen zijn om diepgaande structurele verbeteringen door te voeren.

    • Tegelijkertijd zijn er leden afkomstig van het Kabinet zelf. Dit kan leiden tot de perceptie dat de werkgroep politiek gestuurd is, in plaats van volledig onafhankelijk deskundig.

  3. Economische afhankelijkheid

    • Het vertrouwen op middelen van de IDB toont hoezeer Suriname afhankelijk blijft van externe financiering om basisveiligheidsstandaarden in de luchtvaart te halen. Dit kan door de oppositie worden aangegrepen als bewijs van financieel en bestuurlijk falen in het verleden.

  4. Realistische haalbaarheid

    • Het doel om binnen zes maanden significante resultaten te boeken – inclusief zichtbare stappen richting verwijdering van de EU Air Safety List – lijkt zeer ambitieus. Dergelijke processen vergen doorgaans jaren, zeker als het gaat om personeelstraining en structurele hervorming. Het risico is dat de werkgroep vooral papieren voortgang laat zien, zonder dat de kernproblemen (technische capaciteit, onderhoudsnormen, onafhankelijk toezicht) werkelijk zijn opgelost.

  5. Communicatiestrategie

    • President Simons benadrukt dagelijks resultaat (“elke dag voortgang”), maar dit kan tegen haar werken als de beloften niet zichtbaar worden ingelost. In de context van toenemende kritiek op overheidstransparantie en traag beleid (bijvoorbeeld in de gezondheidszorg en energievoorziening), wordt de luchtvaart nu een testcase voor de daadkracht van haar regering